
Sessiz Çığlıkları Duyduk mu?
Bu yaz…
Bir orman yanarken biz sadece seyirci kalmadık.
Yüreğimiz kavruldu, kelimeler boğazımızda düğümlendi.
Bir çam ağacı, binlerce kuş, sayısız can;
hepsi sessizce gitti…
★ Alevlerin Ardında Kalanlar
Yangınların çıkış nedenini tartışmadan önce,
şu soruyu sormalıyız:
“Biz bu toprağın neresindeyiz?”
Ağaçlar sadece gölge değil,
tohum değil,
odun değil.
Bir ağacın gövdesinde büyüyen zaman var.
Bir ormanda yaşayan yalnızlık, umut, sessizlik var.
Ve biz, onların sessiz çığlıklarını duymazdan geliyoruz.
★ Toprak Ağladığında...
Bir ağacın yanışı sadece doğayı değil,
çocukluğumuzu, geçmişimizi, geleceğimizi yakar.
Hatırlar mısınız?
Bir zamanlar pikniğe gittiğimiz o çam ormanları…
Şimdi simsiyah bir hatıraya dönüştü.
★ Suçlu Aramıyoruz... Ama Sorumluyuz
Bir cam şişe…
Bir sigara izmariti…
Bir ihmal…
Bazen koca bir ormanı kül etmeye yetiyor.
Bu felaketin hesabını kimseye sormuyoruz.
Ama kendimize sormalıyız:
“Ben ne yaptım, ne yapmadım?”
★ Bir Fidan, Bin Umut
İçimiz yandı evet…
Ama hâlâ umut var.
Bir fidan dikmek,
bir çocuğa doğayı sevdirmek,
yangın haberine sadece üzülmek değil,
harekete geçmek zamanı.
★ Unutma:
Ağaç yaşarken kıymetlidir.
Doğa beklemez, affetmez, unutmaz.
Gelecek için bugün davranmalıyız.
★ Bu yazıyı okuyan herkese...
Bir an dur.
Derin bir nefes al.
Ve doğanın o yanmış sessizliğine kulak ver.
Belki hâlâ fısıldıyordur...
★ nazaremlak.com — Yaşam sadece binalarda değil, nefes alınan her toprak parçasındadır.